HTP „Ulcinjska rivijera“ je saopštila da nije prihvatila nalaz sudskog vještaka u pravnom postupku koji se vodi izmedju tužioca Kuzman Srđana i tužene HTP „Ulcinjske rivijere“. Naime, rješenjem Višeg suda u Podgorici na strani 3 je rečeno da će na novoj glavnoj raspravi Prvostepeni sud na odgovarajući način utvrditi da li predmetni put predstavlja javni put u smislu Zakona o putevima i da li je kao takav evidentiran od strane nadležnih organa. Takodje je neophodno utvrditi da li je za predmetno zemljište donijet DUP, te da li je predmetna kat.parcela obuhvaćena DUP-om kao javni put. Sud će takodje voditi računa o režimu svojine na predmetnom zemljištu, te s tim u vezi da li se na istom može steći pravo službenosti održajem.
U dopuni nalaza sudski vještak svoj nalaz bazira isključivo na podacima iz Uprave za nekretnine po kojima se navedeni put tretira kao javni put.
Medjutim, vještak geodetske struke je bio u obavezi da za predmetno zemljište, a što je naloženo rješenjem Višeg suda, takodje dostavi zvanični akt Sekretarijata za prostorno planiranje i održivi razvoj Opštine Ulcinj koji uopšte ne pominje puteve na Adi kao javne, već ih tretira kao prilazne puteve i pristupne staze.
Isto tako Zakon o putevima je decidan po pitanju javnih puteva u čl. 3,5,8,10 i posebno čl. 13 u kome se kaže da saobraćajne površine koje nijesu kategorizovane kao javni putevi u smislu tog zakona (nekategorisani putevi) su u opštoj upotrebi, osim puteva koji su osnovno sredstvo privrednog društva ili drugog pravnog lica.
Svi putevi i most na Adi su izgradjeni isključivo od sredstava HTP „Ulcinjske rivijere“ i vode se u njenim knjigama kao osnovno sredstvo pod brojem 17/89. Isti su obuhvaćeni i procjenom vrijednosti kapitala „Ulcinjske rivijere“, a koja je verifikovana od strane CDA.
Nakon okončanog dokaznog postupka, na raspravi održanoj dana 05.03.2014. godine, punomoćnik tužene Filipović Rajko je istakao sledeće: „Da je Uprava za nekretnine- Područna jedinica Ulcinj, greškom upisala kat.parcele kao javni put, a što se može vidjeti iz akta koji je dostavljen Sudu od strane Sekretarijata za prostorno planiranje Opštine Ulcinj, kao i Zakona o putevima koji je po tom pitanju decidan. Punomoćnik tužene ni u jednom momentu nije tužiocu ponudio sudsko poravnanje već je isključivo kazao da ima ovlašćenje od strane menadžmenta „Ulcinjske rivijere“ da se tužiocu Kuzman Srđanu omogući nesmetan prolaz do svoje vikendice na Adi Bojani.
Na pokušajima da se sruši rampa i uništi nudizam uglavnom rade Kuzman i Perović koji nastoje da jedan od najvećih turističkih brendova Crne Gore vrate u srednji vijek i postave feredžu na nudističko naselje. Nažalost, njima se pridružila i dr Ljiljana Đurašković koja traži ličnu afirmaciju, ne u okviru medicine nego u okviru turističkog brenda Ade Bojane.
Na njihovom prošlogodišnjem performansu koji je država dozvolila da se održi u špicu turističke sezone 15.06.2013. godine, samo su se pored organa bezbjednosti i dva-tri novinara pojavili Kuzman, Perović i Đurašković iz čega se vidi šta građani Ulcinja misle po tom pitanju i njihovoj inicijativi da se sruši rampa.
Čudna je upornost, pored svih naših argumenata i standarda koji važe u nudizmu, ove minorne grupe ljudi da sruše rampu, što je pravi nonsen. Sigurni smo da treba da potraže medicinsku pomoć, a možda se iza ove upornosti krije i nešto drugo, a najprije neki ludi vid vjerskog fanatizma ili bolje rečeno fundamentalizma.
Ada Bojana je počela da radi 1973. Godine i bila je,a i danas je jedan od najljepših turističkih resursa i od nastanka nudističkog naselje postoji poseban režim ulaska u to naselje. Napad na Adu Bojanu, pored već navedenog, slobodno se može tumačiti sitnim ili krupnim privatnim interesima, uglavnom uzurpanata na ostrvu koji su zemlju i placeve oteli od države, morskog dobra i Ade Bojane kao korisnika tog zemljišta, jer opšte je poznata činjenica da je 80-ih godina pa sve do sada uzurpirano zemlje i placeva za više od 400 vikendica koje prave nelojalnu konkurenciju Ulcinjskoj rivijeri izdajući smještaj pod damping cijenama, pružajući ugostiteljske, fizioterapeutske usluge i naravno ne plaćajući eura PDV-a, boravišne takse i drugih obaveza prema državi Crnoj Gori.
Nigdje u svijetu ne postoji nudistički centar sa otvorenim i nekontrolisanim ulazom. Cilj pokušaja rušenja rampe je pokušaj uništenja nudizma na Adi Bojani. Mi smo dužni da nudiste koji borave u našem u hotelu na Adi Bojani zaštitimo od voajera, te ulaz u nudističko naselje po prirodi stvari nikad nije bio niti može da bude slobodan. U drugim nudističkim centrima je ovaj režim još i stroži. Zamislite na šta bi to ličilo kada bi ovdje ulaz na Adu bio slobodan za sve zainteresovane?
U prilog našim argumentima da postojeća rampa posluje regularno i po zakonu govore Pravosnažna presuda Osnovnog suda u Ulcinju kv br 89/11,
Zakon o turizmu Crne Gore, Pravilnik Morskog dobra o organizaciji kupališta i međunarodni standardi o nudizmu.
HTP Ulcinjska rivijera
