Ovih dana je ulcinjska javnost najviše komentarisala informaciju Vlade Crne Gore da je po tzv. indeksu razvijenosti Ulcinj daleko iza svih gradova na Primorju, pa čak i iza Plužina i Žabljaka.
Ono što posebno zabrinjava jeste činjenica da je ova opština slabije plasirana na tabeli nego godinu ranije.
Mnogo je zaista razloga koji su uticali na ovaj porazan podatak. No, ako želimo biti bolno iskreni prema sebi onda ćemo konačno morati da priznamo da su za većinu problema u Ulcinju, ipak, najodgovorniji sami građani ove opštine, odnosno njihova vlast.
Jer, više ne može biti izgovora da Ulcinj koči centralna vlast, kada ste sa njima u koaliciji od 2012. godine, kada se sjedi u Vladi Crne Gore i kada je najveća stranka u državi takođe dio opštinske vlasti.
Dakle, prije će biti da su teške bolesti – sebičnost, pohlepa, neodgovornost, jednom rječju, korupcija opasno nagrizle ovo društvo. Jer, klasično shvatanje korupcije upravo se zasniva na ideji da korupcija predstavlja rezultat kvarenja moralnih vrijednosti u društvu. Ona se manifestuje tako što vladajuća politička klasa sopstveni interes stavlja iznad interesa društva.
A pojavni oblici političke korupcije su, na primjer, i lažna politička obećanja. Koliko je samo toga ovdje bilo!
Zato je demoralisanost postala opšte stanje duha, nepoverenju u institucije narasta, politički i građanski aktivizam splašnjava, pa imamo građane koji se osjećaju nemoćno i odbačeno.
Stoga su nam uz zakone i regulativu, potrebni integritet i kontrola, decentralizacija, dobra administracija i, prije svega, mnogo veći stepen međusobnog povjerenja. Jer, društva i gradovi u kojima ljudi imaju više međusobnog povjerenja i solidarnosti su mnogo manje korumpirana, ekonomski razvijenija i ljepša. (Stavovi izraženi u ovom tekstu su autorovi i ne odražavaju gledišta i mišljenja EU ili učesnika u projektu.)
