Ovakve političke tragikomedije na političkoj sceni Crne Gore (Ulcinja), ispucavanje političara sa samo jednim ciljem: lični innteresi, čuvanje stolica/fotelja, grčevita borba za grabljenje što više kapitala (u svim pokretnim i nepokretnim oblicima, novčano i statusno) tokom trajanja njihovih parlamentarskih, opštinskih, poslaničkih, partijsko-klanskih (legalnih, polulegalnih, providnih, rođačkih, drugarskih,) mandata; neobzirna hajka svakog protiv svakog, difamiranje, laganje (bez da ko pocrveni zbog toga), drske i primitivne insinuacije, klevetanje bez činjenica i dokaznog materijala… licemjerno i konsekventno sprovođenje svojih familjarnih, mahalskih, seoskih, preduzetničkih, bizniskih interesa na grbaču naroda, društva, grada, zajednice, postalo je svakodnevnica i „normalna“ pojava u crnogorskim kasabama (specijalno u Ulcinju…), bašibuzučki mentalitet, totalno ignorisanje interesa mladih, ugrožavanje njihove budućnosti i egzistencije zbog zapostavljanja i nepoštovanja zakonskih odredbi o zapošljavanju, konkretnih razvojnih projekata za njihovu integraciju i uključenje u razvoj društva i zajednice, osigurnja njihove (odnosno) budućnosti opština i države…
Sve je to ucrtano, usidreno i zaključeno u ustavu, opštinskim i regionalnim statutima, zakonskim odredbama i odrednicama za konkretnan razvoja projekata i perspektiva za mlade…
Ali, narod, društvo, birači/glasači, postali su slijepi „sa dva oka u glavu“… Političari svih kolora i mustri su im „zavrćeli mozak“, ne funkcioniše im više logičko razmišljanje, ne znaju više ni sami što da rade… mozak im se pomutio ka more za vrijeme bure.. Političari su ti „ribari“, koji upravo love u mutnome, obećavaju brda i doline, skidanje zvijezde sa neba, pretvaraju Ulcinj čas u „Dubai“ čas u „Kaliforniju“, naivno i lakomisleno obećavaju otvaranje novih radnih mjesta, perspektive za mlade, grade kule od karata, a u stvari pretvorili su ga u ruglo i bjedu.
Ulcinjske plaže, ulcinjsko prirodno bogatstvo, privredni i ekonomski resursi su jedinstveni, ulcinjski pjesak, ulcinjsku klimu… nemaju ih ni Dubai, ni Kalifornija, nijedna zemlja Evrope, . Nažalost, Ulcinj imai najveći broj analfabeta sa univerzitetskim dilomama, najniži nivo političke svijesti birača, koji biraju lokalne „političke bogove“ sa najnižom političkom (ne)kulturom, koji ne znaju ni ABC-du (azbuku) političkog kodeksa, ponašanja, djelovanja, morala i dostojanstva; (svaka čast malim izuzetcima)!!! Nažalost, jedna lasta ne čini proleće.
U poslednjih 20 i kusur godina, politika je postala narodni sport i najunosniji hobi u Ulcinju (i Crnoj Gori); mnogi “biznismeni”, “retoričari” sa malo “ubjeđivačkog” talenta, koji su nanjušili šansu i trenutak situacije, dali su se “i srcem i dušom” politici, jer su primjetili da je to najbolji i najunosniji “biznis” za brzo zgrtanje kapitala, pletenja svoje političke mreže, a istovremeno stvaranja karijere i dizanja svojih “nivoa”, odnosno liječenja svojih kompleksa niže vrijednosti. Istovremeno je to bio najbolji način zapošljavanja i osiguravanja mjesečne plate (a više od svega “grama vlasti”- bolje no grama zlata)….
Nema sreće od takvih političara a još manje od njihove neproduktivne, odnosno totalno štetočinske politike, koju sprovode već decenijama, a koja ima i imaće posljedice i u sljedećih 50 godina…
