Prim.dr Anto Martinović rođen je u Baru 1945. godine. Srednju medicinsku školu završava 1964 godine na Cetinju. Diplomirao je na Medicinskom fakultetu u Beogradu 1971. godine. Specijalizaciju iz otorinolaringologije polaže 1978. takođe u Beogradu. Godine 1991. Ministarstvo zdravlja uručuje mu zvanje Primarijus. Bio učesnik prva dva Simpozijuma Ulcinj-Skadar u Ulcinju 11.12.1999. u Ulcinju I 7.10.2000. godine u Skadru. Svoj profesionalni rad je nastavio 1992. godine otvaranjem savremeno opremljene privatne ORL ordinacije u naselju Čeluga, između Starog i Novog Bara.
…
Davne 1960. godine upisali smo se u Srednju Medicinsku Školu na Cetinju:
Anto Martinović (Bar), Saljo Sujković (Ivangrad), Milorad Zečević ( Banjane-Nikšić), Jagoš Vraneš (Plevlja) i Hasan Bećovič (Tuzi) i Gani Karamanaga ( Ulcinj).
U prvom razredu bile su i 25 djevojaka, koje su stanovale u domu škole. Mi, dječaci samo smo se hranili u menzi škole.
Nakon završetka srednje škole 1964 godine upisali smo se iz Crne Gore na Medicinski Fakultet Univerziteta u Beogradu : Anto Martinović(Bar), Milovan Janković, Žarko Martinović (Cetinje) i Gani Karamanaga ( Ulcinj).
Srednja Medicinska Škola Cetinje: Gani Karamanaga, Bose Mašanović, Jagoš Vraneš, Anto Martinović, Saljo Sujković, Živojin Đjukanović
Zlatni indeks
U Beogradu je 18.oktobra 2014. godine u prostorijama Dekanata Medicinskog fakulteta uručen Zlatni indeks studentima koji su studije upisali 1964. godine.
Te godine studije iz Medicine upisalo je 450 odličnih srednjoškolaca. Bilo nas je skoro iz sviju krajeva bivše Jugoslavije. Predavanja su bila zajednička,a na vježbama smo podjeleni po abecedi. Ja se sjećam samo nekoliko mojih drugova sa kojima smo zajedno počeli studirati. Kasnije, u drugim godinama smo se većina od nas razišli. Sjećam se da sam prve godine studija stanovao u Studentskom gradu u Novom Beogradu, soba 709, drugi blok, visoki parter. U sobi nas je bilo pet studenata: Milovan Janković i Žarko Martinović (Cetinje), Inić Vukadin (Hercegovina), Stanko Obradović (Bosanska Krupa) i Gani Karamanaga (Ulcinj).
Iz Crne Gore te 1964. godine bili smo:Milovan Janković, Žarko Martinović, Anto Martinović(Bar) i ja.
Pod okriljem Medicinskog fakulteta glavni organizator ove maniferstacije je bio Prof.dr.Žarko Martinović, redovni profesor neuropshijatrije Medicinskog Fakulteta u Beogradu.
Nešto ispre 12 časova skupili smo se poslije 50 godine ispred Dekanata.Bilo je dirljivih susreta, radosti. Ali, bilo je i tužnih momenata jer jedan broj naših drugova i drugarica nije bio više među živima. Interesantan je primjer jedne koleginice koja je stradala u saobraćajnoj nesreći dbvije godine nakon završetka studija.
Nakon uvodnih izlaganja svim prisutnima uručen je zlatni indeks.
Ova generacija je dala dosta univerzitetskih profesora, primarijusa, rukovodilaca zdravstvenih ustanova, naučnih radnika,koji su radili širom bivše Jugoslavije.
Beograd 2014 godine: Prof.dr Žarko Martinović, Dr.Milo Janković, Prim. Dr Gani Karamanaga, Prim.dr Anto Martinović
…
Anto Martinović je ostao vjeran rodnome gradu, lijepoj kući u naselju Čeluga. Ostaće upamćen kao jedan od rjetkih ljekara koji je stanovao dok je kao mlad ljekar radio u ambulanti u Ostrosu.
Poznat u Baru, Ulcinju, kao i u cijeloj Crnoj Gori. Uveo je nove operacijske metode u ORL.
Bio je u braku sa dr Danicom, specijalistom mikrobiologije. Oni su predstavljali čuveni par ljekara u Baru, gdje se mogu nabrojiti i: prof. Dr Danilo i prim.dr Dušanka Malić, kao i prof.dr. Petar epidemiolog i prim. dr Julija Vuksanović , pedijatar..
Dok smo bili na Cetinju bio je odličan učenik, dobar sportista, šahista, izuzetno pismeno nadaren.
Borio se za ljudske živote, predano radeći u Baru, Ulcinju..
Izgubio je bitku sa bolešću sa kojom se dugo borio.
