Ako je vjerovati štampi, a ne vidim razloge zašto ne bih, obzirom da ih niko ne demantuje, u opticaju je nova priča, i nova obmana, koja predvidja još jedan eksperiment za područje Malesije. Navodno, Tuzima se nudi opština “kao sve ostale” u Crnoj Gori, osim što bi i dalje bila administrativni dio Glavnog grada zarad izbora, dok “Glavni Grad ne bi imao nikakvog uticaja na nju”. To, koliko god da zvuči primamljivo za naivne, dokazuje da je riječ o novoj manipulaciji, a ne o opštini kao svakoj drugoj, što predstavlja uvredu za zdrav razum svakog od nas. Dakako da jedan korak ponekad puno znači, jer i put od hiljadu milja počinje sa tim jednim korakom, ali korak u pogrešnom smjeru, tj. pogrešan korak, kada je u pitanju rješavanje statusa ovog područja može da košta ne samo nas, već i buduće generacije. Ako je ovo domet “politike kao vještine mogućeg” onda je to zaista kratak domet, jer ovdje nije riječ o nečem nemogućem, već samo o nedostatku političke volje DPS-a, koji traži izvodjače radova i nosioce odgovornosti za svoje sterilne, jalove i, po gradjane Malesije, štetne predloge. Svakako, politika jeste vještina mogućeg, ali kada su u pitanju prava manjina, ova umjetnost ustupa mjesto ustanovljenim standardima, koji se moraju poštovati, bez trulih kompromisa na uštrb tih prava.
Pravo na lokalnu samouprave jeste neprikosnoveno pravo, zagarantvano i članom 22 Ustava Crne Gore, a ne predmet nagadjanja, trgovine i kompromisa. Zato umjesto tog jednog (i jedinog) koraka naprijed, koji se nudi kao novo (staro) rješenje, a koje je po svemu sudeći za Malesiju pogrešan korak, ja radije biram zastoj do sigurnog i ispravnog koraka koji bi Malesiji obezbijedio lokalnu samoupravu, kao sve druge u Crnoj Gori. Izmedju “ničega i naprijed” ipak uvijek se ne bira naprijed. Ako se nalaziš u minskom polju, a mi se, zahvaljujući trulim kompromisima pojedinaca i ove vladajuće garniture, zaista se nalazimo u minskom polju politike, na čijem se “deminiranju” radi dugo, oprezno i mukotrpno, svaki nepromišljeni korak, može biti fatalan. Zato bolje ne koračati, nego pogrešno koračati! Želim da vjerujem da je ovo bio samo jedan probni balon koji je već izbušen, i da će se ova farsa prekinuti pristupanjem rješavanja ovog pitanja u duhu Ustava, zakona i medjunardnih standarda.
Kao čovjek koji je principjelan u politici već 23 godine, koji principijelnost cijeni iznad svega i koji je principijelno bio protiv referenduma, smatrajući da referendum nije potreban, iz razloga što je po tom pitanju volja birača Malesije iskazana u više navrata, a svojevremeno bio protiv, i iz razloga što nije bio predvidjen zakonom, te nijesmo imali niti pravo niti obavezu, dok konsultativni referendum smatram suvišnim, jer on ne obavezuje nikoga, ipak danas smatram da je referndum neophodan, jer je to zakonom predvidjeno, i dok se ne promijeni zakon, on predstavlja neophdan korak za stvaranje jedne nove oštine. Referendum je jedina preostala opcija koja zaustavlja novu avanturu na štetu ovog područja. Jer status Malesije se ne rješava šminkanjem Zakona o Glavnom gradu, već mjenjanjem Zakona o lokalnoj samoupravi, kojim će se Tuzi priznati kao 24 opština u Crnoj Gori, a ne kao “opština Glavnog grada”, čitaj GO sa nešto više para. Kompromisna rješenja, zarad glasova za Glavni grad, niti predstavljaju rješenje, niti su politički korektna.
Pored toga što referendum jeste zakonska obaveza, njegovo održavanje je obećano gradjanima za kraj septembra, i izlagali su ih; Mugoša, u poslednijoj izjavi predvidja održavanje istog do kraja ove godine; elaborat je uradjen i prihvaćen konsenzusom, te zato, gospodo, pristupite organizovanju istog. Pripremite ovo područje da naredne izbore sprovede u punopravnoj opštini i manite se polovičnih, poražavajućih i ponižavajućih rješenja, jer to gradjani Malesije neće prihvatiti, po cijeni bojkota, protesta i gradjanske neposlušnosti.
Smatramo da Crna Gora nema potrebe za tim i da ne smije dozvoilti da neispunjavanje jednog takvog elementarnog prava za ovo područja i njene gradjane bude kočnica evro-integracija. Ovom području je obećana puna lokalna samouprava još od 1997 godine i krajnje je vrijeme da se na to pitanje stavi tačka.
No, kada već pomenuh pripremu za izbore. Prije neki dan pročitah izjavu Tarzana Miloševića u Vijestima: “Sada kada je DPS presudno uticao na dobijanje opštine, siguran sam da će podrška biti još izdašnija”, reče on za izbore u Petnjici. Ali, zar upravo oni nijesu zaslužni za sva kašnjenja, to jest zaostajanje u razvoju i tog područja, a i Tuzi, prouzrokovano kašnjenjem davanja statusa opštine, te zato smatram da ih treba prema zasluzi nagraditi! Jer, dok ih ne budemo nagradili prema zaslugama, on će nas i dalje doživljavati samo kao glasačku mašineriju i potencijal kojim samo oni mogu gazdovati. Oni možda mogu na takav način doživljavati pojedince, koji im to iz nekih razloga odobravaju, ali ne i sve gradjane Malesije. Jedna mudrost kaže da možete obmanuti pojedine ljude više puta, da možete obmanuti sve ljude jedan put, ali ne možete obmanjivati sve ljudi više puta.
Nikolla Camaj
