Ima jedna divna pjesma čuvenog poljskog poete Juliuša Slovackog. Kada su Poljaci u romantičnom zanosu vikali ,,Poljska, Poljska”, pojavio se iza jednog oblaka dragi Bog i upitao: ,,Da, ali kakva?”
I mi sebi sada treba da postavimo to pitanje: razvoj da, ali kakav? I pride: za koga?
Dubrovnik ima 48.000 ležaja. Prošle godine od turizma je zaradio 1,2 milijardi eura ili, zvanično, oko 250 miliona manje nego čitava Crna Gora.
Samo Ulcinj ima najmanje tri puta više kreveta nego na cijeloj dubrovačkoj rivijeri – preko 160.000 hiljada. U neposrednom zaleđu Velike plaže – od pumpe „Kalamper“ preko Đerana, Port Milene, Ulcinjskog polja i Štoja pa do Bojane, ne računajuči kućice na njoj, ima ih oko 100.000!
Dakle, Ulcinju NE TREBAJU novi ležajevi, posebno ne stanovi za prodaju! Treba mu 5-6 hotela visoke kategorije, od kojih dva u gradu – „Galeb“ i „Jadran“, uz rekonstruisani „Albatros“.
Ako otvorite danas jedan restoran u Ulcinju jedva ćete naći radnike. U zamišljenom megaprojektu na Velikoj plaži radilo bi najmanje 20.000 radnika, koliko danas ima stanovnika cijeli Ulcinj!?
To bi napravilo snažan pritisak na prirodnu sredinu i infrastrukturu, jer će se tim radnicima morati osigurati smještaj, prodavnice, zdravstvena njega i socijalne usluge.
A prije toga – država i opština bi, po predlogu zakona o Sporazumu sa Emiratima, morali da plate izgradnju infrastrukture i eksproprijaciju. Da časte investitore 20 milijardi eura! Dakle, troškovi o kojima se ćuti nama, a prihodi investitoru!
„Zato su ekološka održivost, kvalitet i regionalni identitet ključne postavke dugoročnog razvoja”, navedeno je u Nacrtu studije „Regionalni park Delta Bojane“, koji su 2008. godine izradili njemački stručnjaci uz podršku Svjetske banke.
Jer, kako je govorio veliki Džo Abazović, od hipertenzije čovjek umire. Tako i gradovi i njihove strukture koje su stoljećima stvarane „pucaju“ od pretjeranog razvoja. Posebno, veoma osjetljiva područja kakvi su Velika plaža i cijela delta Bojane.
Sada, valjda, znamo da su očuvana priroda, čist vazduh, čista voda, biodiverzitet, luksuz koji se mnogo više plaća od zgradurina. Sve ono po čemu je Ulcinj, najstariji grad na Jadranu, ujedno i najprepoznatljiviji.
