Prije 70, 80 godina, Bejaze (naša baka) je učinila jednu malu uslugu iz poštovanja, jednoj gospođi Crnogorki, sa Meteriza (naselje iznad Starog grada).
Jednog dana dođe ta plemenita žena kod Bejaze da joj se zahvali za taj čin.
Pošto se pozdraviše i razmjeniše par kurtoaznih riječi, Crnogorka dade Bejazi jedan mali poklon i reče:
“Baba Bejaze, evo jedna mala hejdija* za tebe”!
Bejaze joj odmah uzvrati:
“Mala hejdija – velika sejdija”!
Ovako je Bejaze sastavljala njene bejte (aforizme) po principu «izbaci i dočekuj» na licu mjesta ili “dim u dim”, kako bi rekli Crnogorci.
—-
*hejdija (turski) = poklon
*sejdija (turski) = čast
