Posljednjih nekoliko događaja koji su zadesili grad maslina, soli, ribarstva i turizma inspirišu sve one koji misle dobro svom gradu, da se zapitamo šta je to negativno da ga mnogi mještani iz milošte u zimskom periodu zovu “mrtvim” gradom. Kafići, hvala Bogu”, pogotovo vikendom rade punom parom, pa su pravo mjesto da se negativna dešavanja u gradu prošire munjevitom brzinom.
Razloge za taj fenomen možemo pronaći u besparici, veličini mjesta, stepenu negativiteta, tradiciji, sklonosti ka kritici, ali nekako najviše naginje ta besposlenost, jer dokona osoba koja nema previše obaveza u toku dana, mora da pronađe sebi zanimaciju. Nekoliko negativnih dešavanja u kratkom vremenskom intervalu, nisu posljedica svih pomenutih faktora, ali itekako mogu da utiču na iste. Ono što sigurno svima smeta jeste nedostatak kvalitetnih sadržaja za mlade, ali i starije stanovnike, jer osim šetnje po lijepom vremenu ne preostaje nam ništa osim, da sjedimo uz računare, igramo igre na sreću, ispijamo kafe, pričamo o nekim aktuelnim dešavanjima…
Više je postala fraza da opštini i gradu u globalu nedostaju velika finansijska sredstva, da ne može da ulaže u neke projekte koji bi povećali broj zabavnih sadržaja, ali ono što bi možda moglo da se mijenja ne samo kod nas u Ulcinju, već i u drugim crnogorskim opštinama je sistemska promjena kulture, gdje bi svi gledali svoja posla i trudili se da zajednički doprinesu boljitku svog mjesta.
Logično je da je u malim sredinama teško ostati koncentrisan samo na svoju sferu interesovanja, ali neka nam parametri budu sjajni uspjesi naših karatista “Albulene”, fudbalera “Otranta”, košarkaša “Ulcinja” i drugih. Zapaljeni automobil, crna hronika, udesi, trovanje pasa, nečistoća pojedninih izletničkih destinacija jesu alarm da nam je društvo u krizi, ali umjesto da političke partije budu stožer za pronalaženje rješenja za ovu problematiku, oni se malim profesionalnim igricama staraju da što bolje uđu u kompetitivnu utakmicu pred lokalne izbore ne mareći za probleme “običnih smrtnika“. Ne može se uočiti da je neka politčka partija u skorije vrijeme organizovala humanitrarnu akciju, a ima puno materijala u gradu za to. Nisu pokušali da se založe za neku manifestaciju, koja će osvježiti postojeće stanje i doprinjeti da grad bude, kao što pojedinci ocjeniše, “manje mračan”. Naravno, kritikovati političke čimbenike je najlakše, ali i sami građani moraju da mijenjaju svijest o postojećoj situaciji u gradu. Bilo je nekoliko dešavanja, poput projekcije filma “Biser Bojane” i predstave “Nana”, kao i radionica o mogućnostima u gradu Ulcinju, koje je na izvanredan način ogranizovala Anja Radulović, koja, iako nije rođena u našoj zemlji, itekako voli Ulcinj.
Ima i onih koji će s pravom reći, zašto da se bore za ovaj grad kad godinama nisu primili svoje plate, koji se grčevito bore za opstanak a njihovo raspoloženje prenose na svoje familije, ali zato ima i onih koji bi morali da se trgnu nekim akcijama i animiraju sugrađane. To se prije svega odnosi na nevladine organizacije i privrednike, koji bi mogli da pomognu da se jednog dana omladina okuplja u bioskopu, da se pozorište razvije, da se gledaju još kvalitetnije sportske priredbe, da se organizuju akcije čišćenja ušća rijeke Bojane, Borove šume, da se oformi uz pomoć Turističke organizacije slična manifestacija poput “Bokeške noći”, “Dana Mimoze”, “Ukljeve i vina”…
Organizacija teniskog “Federejšn kupa”, “Dani nara”, izložbe slika Gradskog arhiva, samo su neke od sjajnih akcija koje se sprovode u našem gradu, ali očigledno samo one nisu dovoljne!
Evo, kalendarski je stiglo proljeće i već tradicionalno obilježavanje dana Opštine svake prve subore u aprilu, pa je izvanredna prilika da se situacija drastično promjeni. Priroda je podarila Ulcinju ljepotu, floru, faunu, plaže i veliki broj sunčanih dana, a ljudi su mu utkali zanimljivu tradiciju. Možda je pravo vrijeme da se kao u bajci dobro pobijedi ono loše, odnosno da političke partije, nevladin sektor, privrednici potpomognuti “gastarbajterima” i stanovništvom doprinesu da se umjesto masovnog trovanja pasa lutalica, velikog broja prosjaka po gradskim ulicama i crne hronike govori o igrama bez granica, žurkama, uspješnim sugrađanima, porastu standarda i investitora, ali što je najvažnije da se Ulcinjani mogu nadati pozitivnijem periodu koji predstoji.
Jer, kako jednom jedan mudar čovjek reče: “Kakve su ti misli, takav ti je život”!
